piątek, 26 czerwca 2015

Primrose Stable - Rozdział 1 cz.1

Jak spędzacie Dzień Taty? Ja narysowałam mu arabka i złożyłam życzenia oczywiście:) Będę mogła pokazać wam mój rysunek, ale nie w tym poście..
Och... Minęło tyle czasu odkąd coś tutaj napisałam:( Bardzo przepraszam ( wiem, każdy mój post się tak zaczyna), ale miałam szkolne wyjazdy i jeszcze do tego wszystkiego zdarzyło się coś co niepowinno meć miejsca... Jest to niestety moja sprawa prywatna, więc wybaczcie, że wam, że się nie zwierzę:( Cóż niestety czasami człowiek musi pogodzić się z smutnymi wydarzeniami... Teraz moje serce tonie w strachu i smutku, myślę, że może trochę potrwać zanim wrócę do siebie:/ Po mojej długiej nieobecności prawie nikt nie zajrzał na mojego bloga:( Wiem, że to moja wina, gdyż dawno tu nic nie wstawiłam, ale na moim miejscu też nie zaprzątalibyście sobie głowy blogiem, w mojej sytuacji... Mam nadzieję, że wesprzecie mnie, choć nie do końca wiecie co się stało...

~*~

Jednak mimo strachu rozdzierającego moje serce postanowiłam dotrzymać obietnicy i wstawić pierwszą część pierwszego rozdział mojego opowiadania" Primrose Stable" :)


Primrose Stable
Rozdział 1 cz.1
Ulotne szczęście...
Stanęłam przed czarną bramą wjazdową, za którą rozciągały się rozległe tereny należące do Państwa Smitth. Otworzyłam znane mi wrota i  wkroczyłam na żwirową dróżkę. Zdenerwowana spojrzałam na zegarek. 11:56. Przyśpieszyłam, w obawie, że się spóźnię i po dwóch minutach znalazłam się przy pięknej, precyzyjnie wykonanej stajni. Zatrzymałam się w pobliżu myjki i z niecierpliwością czekałam na Pana Smittha. Po jakimś czasie znudziło mi się stanie, więc usiadłam na trawie, rozmyślałam o Mavericku, pięknym myszato srokatym pinto, który miał do mnie dzisiaj trafić. Wyobraziłam sobie jak galopuję na jego grzbiecie po brzegu morza, jego spotkanie z moim pierwszym, najkochańszym i do dzisiaj jedynym koniem - Topsailsem. Topsails Rien Maker był mocno umięśnionym, kasztankowatym koniem, rasy American Quarter Horse. Kochałam mojego Quartera, ale dzisiaj zaprzątałam sobie głowę jedynie sprawami mojego nowego konia. Byłam tak bardzo podekscytowana przyjazdem Mavericka! Z krainy marzeń wyciągnął mnie pan Smtth, który wyraźnie niezadowolony zaczął coś burczeć pod nosem o nastolatkach i ich skłonności do bujania w obłokach oraz myślenia o niebieskich migdałach.







- Pewnie myślisz o chłopakach co? - powiedział charakterystycznym dla niego gburowatym, ochrypłym głosem. Mimo iż Pan Smitth był bardzo gderliwym i narzekającym osobnikiem darzyłam go nie tyle sympatią, ale i przyjaźnią. On również uwielbiał ucinać sobie ze mną pogawędki i cieszył się, gdy przychodziłam z wizytą. Zawstydzona pytaniem, które przed chwilą usłyszałam, udałam, że nie wiem o co chodzi i przeszłam do głównego tematu naszego spotkania.
- Właściwie... - zająknęłam się - przyszłam w sprawie Mavy'ego i...- taki pseudonim otrzymał oczywiście Maverick, po uzgodnieniu z Panem S.
- Mavy, przyjedzie po 13, tak jak się umawialiśmy -  tym razem na jego twarzy wykwitł uśmiech - Chcesz zobaczyć Albatrosa tak?
- Z chęcią go zobaczę, ale...- głos uwiązł mi w  gardle.
- Tak sobie pomyślałem, że może chciałabyś zobaczyć i się trochę zająć Maverickiem, co o tym myślisz? - jakimś cudem Pan S. umiał mi czytać w myślach. Jeszcze nie rozgryzłam tej zagadki, ale zawsze w takich chwilach można dostrzec jak figlarne ogniki migają w jego oczach.
- Och, dziękuję! Mam nadzieję, że to nie problem... - Stonowałam swój entuzjazm i starałam się by wszystko brzmiało jak najbardziej stosownie. Następnie udałam się z Panem Smitthem na mały spacerek, na koniec karmiliśmy konie. Podeszłam do boksu Mavy'ego. Mojemu spotkaniu z nim towarzyszyła dziwna magia. W jego oczach dostrzegłam dwa lśniące szafiry, gotowe swym blaskiem ogarnąć moje ciało. Tak naprawdę potem nie pamiętam co się stało. Ogarnęła mnie ciemność...



...CDN





~*~

Przepraszam, że opowiadanie takie krótkie i raczej nie ciekawe, ale mam nadzieję, że si spodoba chociaż jednej osobie...
Zdjęcia robiłam aż rok temu, wtedy nie miałam jeszcze bladego pojęcia o fotografii ( uczyłam się ), a te są zrobione telefonem, więc nie są najlepsze. Muszę znaleźć czas, żeby zgrać zdjęcia z aparatu na komputer, bo nie mam co dodawać...

P.S.  Będzie nowa zakładka - "Terminarz". Co tydzień lub częściej ( albo rzadziej ) będę tam zamieszczać rozpiskę postów, muszę nauczyć się systematyczności. Och! Zapomniałabym - planuję kręcić filmiki dla was. Co o tym myślicie? Jest sens?

Pozdrawiam:)
Wasza Prim:3


Udostępnij ten wpis

14 komentarzy :

  1. Bardzo fajne opowiadanie ^^ !
    Zdjęcia cudne jak zawsze ;)
    U mnie n/n.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję:) Bardzo mi miło:) Dzięki za wsparcie komowe:)
      Pozderki
      Prim:3

      Usuń
  2. Mam nadzieję, że wszystko się ułoży :)
    Ciekawie się zaczyna Twoje opowiadanie, czekam na ciąg dalszy :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję:) Bardzo mi miło słuchać tych wszystkich ciepłych słów wsparcia i że podoba wam się opowiadanie:) Szczerze wątpię w moje zdolności pisarskie, ale postanowiłam podjąć się zadania i mam nadzieję, że mu sprostam :)
      Jeszcze raz dziękuję za wsparcie, przyda się kilka słów pocieszenia, kiedy w klasie nie ma kto pomóc :( (typu jeździsz konno i dobrze się uczysz to już ta gorsza kujonka itp.)
      Jeszcze raz dziękuję ( nie tylko Capricorn, ale wszystkim, którzy skrobnęli tu cokolwiek pocieszającego :D )
      Dziękuję i pozdrawiam!
      Prim:3

      Usuń
  3. Życzę, by wszystko się ułożyło i szczerze Ci współczuję.
    Ciekawa jestem rysunku.
    Pierwsze zdjęcie wyszło całkiem fajnie, co prawda jeśli chodzi o warsztat fotograficzny trzeba jeszcze popracować, ale pomysł ciekawy :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za wsparcie, naprawdę! Szczególnie, że w mojej klasie też nie najlepiej ( oczywiście nikt nie lubi Koniar :( ), więc w gruncie rzeczy cieszę się z wakacji. A jeśli chodzi o zdjęcia to pisałam, że zrobione telefonem i się wtedy uczyłam i zdjęcia nie najlepsze xd Ach te stare lata... :'D
      Pozdrawiam:)
      Prim:3

      Usuń
    2. Przepraszam za ten usunięty komentarz, ale nie mogłam się z bloggerem dogadać :/
      Też lubię oglądać stare zdjęcia, choć pozostawiają czasem wiele do życzenia, ale nie to jest najważniejsze ;)
      Pozdrawiam
      Szkicotek :)

      Usuń
    3. Spokojnie, nie jestem zła, bardzo cenię prawdziwe opinie na temat tego co robię i uważam, że czasami kilka słów krytyki może sprawić, że będę wiedziała co mam zmienić:)
      Pozderła:D
      Prim:3

      Usuń
  4. Oj, ja też ostatnio potwornie zawiodłam się na ludziach! Cóż, będzie lepiej!
    Opowiadanko podoba mi się, zdjęcia też bardzo fajne!
    U mnie nowy post - wpadniesz?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki:) Dzięki za kilka tak wiele dla mnie znaczących słów pocieszenia:) Postaram się wpaść:)
      Pozderki:)
      Prim:3

      Usuń
  5. Kręcenie ma sens! Trzymaj się :)
    Wiesz Kto :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, tak wiem...:) Muszę jakoś wpaść na twój blog...
      Dziękuję:) Miłych wakacji!
      Pozderki
      Prim:3

      Usuń
  6. Oby wszystko się ułożyło...
    Zdjęcia supcio i opowiadanie też bardzo miło się czytał ^^ oczywiście czekam na ciąg dalszy :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo mi miło;) Naprawdę dziękuję wszyściuteńkim osobom za wsparcie i tyle dobrego! :)
      Pozdrawiam
      Prim:3

      Usuń

Będzie mi niezmierni miło jeśli pozostawisz po sobie ślad :) To motywuje do dalszego działania :3

Szablon stworzony przez Blokotka. Wszelkie prawa zastrzeżone.